Η σχέση μου με την εκτός δρόμου οδήγηση

Οπως πολλά παιδιά που μεγάλωσαν τις 10ετίες 80 και 90, έτσι κι εγώ εντυπωσιαζόμουν από το Camel trophy, καθώς ήταν για όλους μια συναρπαστική εμπειρία κι ένα όνειρο ζωής.

Δεν είναι τόσο οι extreme ικανότητες κάποιων ''πειραγμένων'' συνήθως οχημάτων, όσο η δυνατότητα του να κινήσαι έκτος δρόμου, μακριά πολλές φορές απ τον πολιτισμό. Οπως λέει και το ρητό ''I don't care what brand of 4x4 you own...as long as you use it''
Γι αυτό το λόγο θεωρώ τα SUV μονόδρομο για ανθρώπους που ασχολούνται με αθλήματα στη φύση ή με εναλλακτικό τουρισμό.

Η αρχή έγινε όταν ήμουν στο στρατό, όπου ως αξιωματικός υπηρεσίας έπαιρνα το αυτοκίνητο της μονάδας, ένα Mercedes G270 για έλεγχο στο διπλανό φυλάκιο.
Οι σχεδόν ανύπαρκτοι κακοτράχαλοι χωματόδρομοι σε συνδιασμό με τις εξαιρετικές ικανότητες του αυτοκινήτου με μύησαν σιγά σιγά στην εκτός δρόμου οδήγηση.

Χρόνια μετά υπήρξα κάτοχος ενός Honda Crv του 2000, με υγραέριο, με το οποίο ξεκίνησα τις πρώτες εξορμήσεις.
Σίγουρα το Crv δεν ήταν και ότι ικανότερο, αλλά με πήγαινε με χαρακτηριστική ευκολία σε μέρη όπου κανένα συμβατικό δικίνητο δεν θα τολμούσε να πλησιάσει. Και μάλιστα προσφέροντας αρκετή δόση διασκέδασης.
Το κράτησα μέχρι το 2013.

Τον Φεβρουάριο του 2014 απέκτησα το πρώτο μου πραγματικό εκτός δρόμου όχημα, ένα jeep cherokee kj 2.8 CRD limited, μοντέλο 2003.